Vanmorgen zag ik bij de toilettengroep vriend Willem met een opgeluchte tronie uit het urinoir komen lopen. ''Mogge Willem'', zeg ik. ''En,… zat hij nog vast aan één kant'' vroeg ik hem. ''Ik was gewoon effe een plassie doen hoor!'' gromt Willem. ''Ja,… daarom vraag ik of tie nog vast zat aan één kant'', vraag ik voor de tweede keer. ''Ik snap niet wat je bedoelt'', kreeg ik als antwoord. ''Nou, weet je wat het is Willem,… als dat niet het geval is loop je de kans dat je verrekijkertje voor je er erg in hebt in het urinoir valt!'' ''Zeikerd'', gromt mijn grote strooivriend. ''Weet je Willem, ik moet altijd 's morgens vroeg al plassen.'' ''Hoe vroeg dan wel'', wil Willem weten. ''Nou,… om een uur of zes 's morgens'' zeg ik. ''Nou, is dat zo erg dan'' vraagt hij. ''Nee dat niet Willem, maar ik wordt pas om zeven uur wakker!''
Met een pissig gezicht gaat Willem er morrelend als het lulletje van de week van tussen... ''Ik voelde al nattigheid'' roept hij me nog na.
Met een pissig gezicht gaat Willem er morrelend als het lulletje van de week van tussen... ''Ik voelde al nattigheid'' roept hij me nog na.
Uw razende Reporter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten