Om zijn korte pootjes nog even iets te besparen, wordt hij vervoerd in de rugzak van zijn baasje.
Met ach wat zielig hoef je bij zijn baasje niet aan te komen. ,,Helemaal niet zielig'', krijg je dan als antwoordt. ,,Hij geniet er met volle teugen van hoor! Hij vind het heerlijk om in een vrije val te verkeren en hij komt altijd weer op zijn pootjes terecht.''
Nou, ik weet het nog niet zo net. Ik vermoed dat Kobus zijn vrouwtje ons een beetje in de maling loopt te nemen, want zo ga je toch niet met zo'n lief diertje om.
Als ik Kobus was zou ik zeggen: Je kan MIJN rug op!
Uw Razende Reporter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten