Op een camping is er altijd wel wat te beleven. Camping El Molino heeft zijn gesprekspunt bij het hek naar het strand. Praatje weer, is altijd vaste prik. Ook de vreemdste praatjes zijn natuurlijk niet van de lucht, maar ook dat hoort bij het ‘klappen’. Uiteraard wordt er ook veel gelachen.


Columns van vóór 2013 staan op:

http://rens.vanadrighem.com/columns_uit/Klaphek_Index.html

zondag 10 september 2017

WINDERIG

Rukwinden zijn ons deel vandaag. Je waait gewoon uit je laatste verschoning of wordt gezandstraald. Zelfs de vlaggen waaien van de masten.
Gelukkig staat de zon hoog aan de hemel, maar ja, als je uit je hempie waait, ga je niet bepaald lekker zitten. 
Om over het stuivende zand nog maar niet te spreken. Je krijgt er echt een Klaas Vaak gevoel van.

Aan het strand is het ook niet erg aangenaam op deze manier. De gele vlag hangt dan ook uit.









De eilanden blijven ondanks de hevige wind gewoon op hun plaats liggen. Die zullen wel goed verankerd zijn mogen we aannemen.
En wat denkt u van Kobus? Die heeft van zijn baasje de zuidwester en regenpak aangekregen.
,,Ach,.... wat zielig'' hoor ik jullie zeggen.
Maar niks zielig hoor.

Zielig is het pas als zijn baasje, net als een jaar geleden wedstrijden hondje werpen gaat houden met het viervoetertje.
Ja, de mensen verzinnen  wat als camping vertier.
Je snapt niet waar ze het vandaan halen.
Ik zou zo iets nooit kunnen bedenken!
Dan moet je wel heel erg verwaaid zijn in je bolletje. Of zou dit maar een verzinsel zijn?
Uw Razende Reporter

Geen opmerkingen:

Een reactie posten