Er opuit

DE PADEN OP DE LANEN IN 6
Zoals beloofd het verslag van Rijstleider Chris, zonder censuur voor u opgenoteerd door Uw Razende Reporter.

,,Vanaf de camping zijn we gestart richting les dunes, dit zijn duinen die in het enge bos liggen. Zo noemen de Amsterdammers dit bos omdat het met haarspeldbochten omhoog gaat. Lia, Michael, Liesbeth en Jacqelien hebben de tocht naar boven te voet gedaan en de rest met de fiets. Daar hebben de fietsers de wandelaars opgewacht. 

Bij het boswachtershuis genoten van het prachtige uitzicht over de delta en de vele cactussen die in bloei staan. 

Na een kleine verfrissing en verkleedpartijen, de fietsen op slot gezet, zijn we de tocht van 45 minuten naar Ermita de Santa Caterina begonnen. We hebben genoten van schitterende vergezichten over de valei.

Na een behoorlijk steile afdaling bij de Ermita aangekomen hebben we de restauratie van het prachtige kapelletje bewonderd en we hadden het geluk dat het klooster open was. 

Ook de bar was open en daar hebben we natuurlijk gebruik van gemaakt. De opbrengsten worden gebruikt om de restauratie door vrijwilligers te bekostigen.''

ERMITA

Het Santa Caterina klooster ligt verborgen in de noordelijke bergen van Ulla, Santa Catarina en Montplà. Er komt een begaanbaar pad vanaf de weg tussen Ulla en Schaal. De bouw werd begonnen in 1672 door drie monniken uit het klooster van Montserrat, in late gotiek stijl, gemengd met aanpassingen in barok. De eerste werken werden gefinancierd door rijke en vrome inwoners van Torroella. In het eerste derde van de vijftiende eeuw werd er een nieuw altaar opgericht. Afgezien van het deel van het gebouw gewijd aan huisvesting, heeft het gebouw een aantal uitbreidingen ondergaan en bestaat momenteel uit drie torens met drie altaren. Het kapelhuis had een gotische stenen Santa Caterina, welke vernietigd werd in 1936 tijdens de Spaanse Burgeroorlog. De gewelven en wanden van het schip en koor zijn versierd met fresco's toegeschreven aan Fernando Segovia Figueres Tàpies en Joan en uitgevoerd in 1726.

Chris: ,,Frans, Michael, Albert, Theo en Chris vertrokken naar het kasteel, de vrouwen achterlatend met een lachende pater die met hen de ochtend van zijn leven zal hebben gehad. Even als de dames, maar die hebben niets losgelaten.

Na ongeveer een uur en een behoorlijk steile klim kwamen we aan bij het kasteel en genoten van de vele vergezichten vanaf de torens over de delta.

Na een pauze de lastige afdaling gemaakt die allen zonder kleerscheuren doorstaan hebben. Vervolgens klommen we weer naar de volgende berg.

Daarna een lastige afdaling met losse stenen richting het boswachtershuis waar de vrouwen ons vol verwachting tegemoet kwamen lopen. 

Na innige omhelzingen zijn de fietsers door het enge bos naar beneden gefietst en de wandelaars met de benen-wagen afgedaald naar waar de fietsen waren achtergelaten om weer naar de camping te fietsen. 

Bijna Iedereen heeft de best wel zware tocht zonder kleerscheuren kunnen volbrengen. Alleen Albert had wat schaafwonden opgelopen bij de steile afdaling  met losse stenen. 

Wij danken onze reporter voor de leuke foto welke bij het vertrek gemaakt is en de aankondiging voor deze tocht der tochten.'' Chris de Rijstleider.

Het moge duidelijk zijn dat deze tocht der tochten beslist een vervolg zal krijgen. Vooral de dames hebben met volle teugen genoten en laten weten er graag nog eens een keer opuit te trekken.

Uw Razende Reporter